Μπορεί τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα να αυξάνονται στη διεθνή αγορά, ωστόσο, όταν συγκρίνονται με τα βενζινοκίνητα, εξακολουθούν να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, καθώς απαιτούν συχνή επαναφόρτιση της μπαταρίας τους.
Το μειονέκτημα αυτό έρχεται να καλύψει μια νέα σειρά ηλεκτρικών αυτοκινήτων, εξοπλισμένων με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας κυψελών καυσίμου, η οποία υπόσχεται να καλύψει 800 χιλιόμετρα χωρίς ανεφοδιασμό, λένε οι κατασκευαστές του. Τρεις εταιρείες της Δανίας ένωσαν την τεχνογνωσία τους και δημιούργησαν ένα νέο σύστημα μπαταριών (το MECC) που χρησιμοποιεί βιο-μεθανόλη, ένα βιοκαύσιμο το ποίο μπορεί να συλλεχθεί από διάφορες πηγές.
Αξιοσημείωτο πλεονέκτημα της βιο-μεθανόλης είναι, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι οι εκπομπές CO2 είναι πολύ μικρότερες σε σχέση με το πετρέλαιο ή τη βενζίνη. Με βάση αυτό το νέο σύστημα μπαταριών «κτίστηκε» το πρωτοποριακό αυτοκίνητο “QBEAK”, ένα εξαιρετικά ελαφρύ όχημα, μόλις 425 κιλά, το οποίο μπορεί να καλύψει απόσταση 800 χιλιομέτρων, χωρίς ανεφοδιασμό, ξεπερνώντας το Leaf της Nissan, που με ένα ανεφοδιασμό καλύπτει 222 χιλιόμετρα και το Chevrolet Volt με 603 χιλιόμετρα.
Το QBEAK διαθέτει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και για το σύστημα των ηλεκτροκινητήρων που βρίσκονται ενσωματωμένοι στους τροχούς και προσφέρουν ταχύτητα ως 120 χιλιόμετρα την ώρα. Ωστόσο, αυτό που του δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών είναι οι μπαταρίες του: μπορούν να τοποθετηθούν στο πλαίσιο του αυτοκινήτου και έχουν την δυνατότητα να επαναφορτίζονται από ένα μείγμα βιο- μεθανόλης/νερού. Ακόμη και η θερμότητα που παράγεται από τη διαδικασία αυτή, αξιοποιείται για τη θέρμανση ή το σύστημα ψύξης του αυτοκινήτου.
Η βιο-μεθανόλη είναι ένα φθηνό και άφθονο καύσιμο, χημικά όμοια με τη μεθανόλη, που κατασκευάζεται από οποιαδήποτε πηγή, όπως το φυσικό αέριο, τη βιομάζα ή και τα απόβλητα ξυλείας. Η παραγωγή της αυξάνεται διαρκώς στην Ευρώπη και σε σύγκριση με τη βενζίνη μειώνει τις εκπομπές CO2 πάνω από 70%. Με άλλα λόγια, η εξάτμιση του QBEAK, θα αποδίδει στην ατμόσφαιρα το 1/3 των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε σχέση με τους παραδοσιακούς κινητήρες εσωτερικής καύσης. Με τις νέες κυψέλες καυσίμου που προτείνονται από τους Δανούς κατασκευαστές ξεπερνιέται και το πρόβλημα της τοξικότητάς της, αλλά και της «αποθήκευσής» της, επειδή η μεθανόλη είναι υγρό και έχει μεγαλύτερη πυκνότητα. Γεγονός που καθιστά πιο εύκολη τη μεταφορά της, αλλά και τη διάθεσή της μέσα από την υπάρχουσα υποδομή ανεφοδιασμού σε καύσιμα. Ένα «βενζινάδικο» βιο-μεθανόλης θα κοστίζει περίπου 12.000 – 18.000 δολάρια.
