Ο Στιβ Τζομπς, ο αείμνηστος ιδρυτής της Apple, εξακολουθεί να ξαφνιάζει με τις εμπνεύσεις του και μετά θάνατο !
Την Κυριακή καθελκύστηκε σε ναυπηγείο της Ολλανδίας ένα γιοτ, μήκους 80 μέτρων, κατασκευασμένο από αλουμίνιο, καλύπτεται από πάνελ χρωμίου, με ένα πλήθος παραθύρων με τζάμι ειδικών προδιαγραφών το οποίο συνιστά και δομικό
υλικό, το οποίο στη γέφυρα διαθέτει επτά υπολογιστές iMac οι οποίοι εξασφαλίζουν τη διακυβέρνηση του σκάφους. Το τζακούζι στην πλώρη, σε ένα ασυνήθιστο κατάστρωμα ηλιοθεραπείας, συμπληρώνουν την ασυνήθιστη και καινοτόμο εμφάνιση και λειτουργία του γιοτ.
Ο Στιβ Τζομπς ξόδεψε πολλά χρόνια σχεδιάζοντας το σκάφος, με τον διάσημο Γάλλο σχεδιαστή Φιλίπ Σταρκ να έχει αναλάβει τον σχεδιασμό των εσωτερικών χώρων, αλλά δυστυχώς δεν έζησε για να το δει να ταξιδεύει. Ήταν το μεγάλο μυστικό του, όπως βιογράφος του Ουόλτερ Άιζακσον, το οποίο και δεν εγκατέλειψε όταν πλησίαζε το τέλος του: “αν σταματήσω την ναυπήγηση θα είναι σαν να παραδέχομαι ότι ήρθε το τέλος” είχε πει.
Δύο διεθνείς συμφωνίες που απαγορεύουν πειράματα γεωμηχανικής, κατά το υπουργείο Περιβάλλοντος του Καναδά, πιθανότατα παραβιάστηκαν από μια εταιρεία, η οποία παραδέχεται ότι έριξε δεκάδες τόνους σιδήρου στον Ειρηνικό Ωκεανό, δυτικά του Καναδά, προκειμένου να αυξήσει τους πληθυσμούς του φυτοπλαγκτού και των ψαριών της περιοχής.
Η διασπορά σωματιδίων σιδήρου στους ωκεανούς έχει προβληθεί τα τελευταία χρόνια ως μία αποτελεσματική τεχνική κατά της υπερθέρμανσης εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, με βάση τα συμπεράσματα ενός διεθνούς πειράματος, καθώς με αυτό τον τρόπο είναι δυνατόν να δεσμευτούν και να απορροφηθούν από τις θάλασσες μεγάλες ποσότητες λεονάζοντος ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα, του κατ’ εξοχή «αερίου του θερμοκηπίου». Το διοξείδιο του ανθρακα μπορεί να «θαφτεί» στα βάθη των θαλασσών με την ενδιάμεση βοήθεια που παρέχει το φυτοπλαγκτόν, το οποίο, από τη μία, βρίσκει “νόστιμο” τον σίδηρο, τον τρώει και έτσι πολλαπλασιάζεται ραγδαία, ενώ από την άλλη, «ρουφάει» το ανθρωπογενές ατμοσφαιρικό διοξείδιο.
Η λύση, ωστόσο, εντάσσεται στο διαφιλονικούμενο πεδίο της γεωμηχανικής (geo-engineering), αφού αρκετοί επιστήμονες, περιβαλλοντολόγοι κ.α., έχουν εκφράσει ανησυχίες για τις επιπτώσεις τέτοιων ιδεών. Η εταιρεία Haida Salmon Restoration Corporation παραδέχεται ότι πραγματοποίησε ένα τέτοιο πείραμα τον περασμένο Ιούλιο. Περίπου 100 τόνοι θειικού σιδήρου διασκορπίστηκαν στον ωκεανό, προκαλώντας εκρηκτική αύξηση του φυτοπλαγκτού σε μια έκταση 10.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Στόχος του πειράματος δεν ήταν η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά η αύξηση των πληθυσμών σολομού και άλλων ψαριών που τρέφονται με φυτοπλαγκτό. Εκπρόσωπος του καναδικού υπουργείο Περιβάλλοντος δήλωσε ότι η εταιρεία είχε ενημερωθεί πως το πείραμα παραβιάζει την περιβαλλοντική νομοθεσία του Καναδά, αλλά πιθανότατα παραβιάζει και τα δύο διεθνή μορατόριουμ στη λίπανση των ωκεανών, τη Συνθήκη για τη Βιολογική Ποικιλότητα του ΟΗΕ και τη Συνθήκη του Λονδίνου.
Η Siemens αποφάσισε να αποσυρθεί από την κοινοπραξία Dii (είχε συγκροτηθεί από 12 εταιρείες) και το φιλόδοξο πρόγραμμα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Desertec από αχανή ηλιακά πάρκα στη Σαχάρα. Προβλέπει ως το 2050 τη μεταφορά 125 Gigawatt στην Ευρώπη, που ισοδυναμεί με κάλυψη του 15% των ενεργειακών αναγκών της Γηραιάς Ηπείρου, από όλες σχεδόν τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, αλλά και της ανατολικής Μεσογείου και την Αραβία.
Η αρχή γίνεται από το Μαρόκο με ένα ηλιακό πάρκο έκτασης 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων και κόστους δυο δισεκατομμυρίων ευρώ. Η γερμανική εταιρεία είχε επενδύσει στην τεχνολογία των εγκαταστάσεων «ηλιακής θερμότητας», στις οποίες γιγάντια κάτοπτρα εστιάζουν την ηλιακή ακτινοβολία σε πύργους με ατμοηλεκτρικές γεννήτριες.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, καθώς οι κυβερνήσεις έχουν μειώσει τις επιδοτήσεις και η αγορά δίνει έμφαση στα φωτοβολταϊκά συστήματα, τα οποία μετατρέπουν την ακτινοβολία απευθείας σε ηλεκτρισμό με όλο και μικρότερο κόστος, άλλαξε τους στόχους της. Ωστόσο, η αποχώρηση από την έρημο δεν σημαίνει και “ταφόπλακα” στο έργο, αφού ο σχεδιασμός του Desertec προέβλεπε και την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στις ακτές της Βόρειας Αφρικής, προς τα οποία, μάλλον, θα στραφεί τώρα η Siemens. Θυμίζουμε ότι ο συνολικός προϋπολογισμός για την κατασκευή ολόκληρου του δικτύου ηλιακών και αιολικών πάρκων του προγράμματος αγγίζει τα 400 δισεκατομμύρια.
