Με φόντο τους ουρανοξύστες το πάρκο των 250 στρεμμάτων, είναι το νέο φιλόδοξο πρόγραμμα πράσινης ανάπτυξης της Σιγκαπούρης.
Σήμερα (29 Ιουνίου) ανοίγει τις πύλες του στη Σιγκαπούρη ένα πρότυπο πάρκο. Στην μικρή σε έκταση χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας, όπου ο χώρος λείπει, αλλά περισσεύουν οι ουρανο-ξύστες, η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια επιδιώκει να δημιουργήσει σύγχρονα πάρκα, όπου ο πληθυσμός, αλλά και οι επισκέπτες της χώρας, θα έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν μέσα στη φύση.
H ηλιακή ενέργεια που συλλέγεται από τα τεχνητά δένδρα κατά τη διάρκεια της ημέρας, χρησιμοποιείται το βράδυ για να φωτιστεί υπέροχα το πάρκο τη νύχτα.
Το συγκεκριμένο πάρκο, συνολικής έκτασης 250 στρεμμάτων, διαμορφωμένο στην παραλία Marina Bay, συνιστά μια αστική όαση, ταυτόχρονα και ένα μοναδικό κέντρο ΑΠΕ, καθώς μεταξύ των φυσικών δένδρων ύψους ως και 50 μέτρα, “φυτεύτηκαν” και τεχνητά, από χάλυβα, τα οποία λειτουργούν ως κάθετοι κήποι (για αναρριχώμενα τροπικά φυτά), ως φωτοβολταϊκές μονάδες, οι οποίοι διασφαλίζουν την ενεργειακή επάρκεια του πάρκου, αλλά και ως συλλεκτήρες όμβριων υδάτων για το πότισμα των φυτών, ενώ στη διάρκεια της ημέρας λειτουργούν ως …τεράστιες ομπρέλες για περίπατο υπό σκιά !
Το τεχνητό “δάσος χάλυβα’ αποτελείται από 18 διαφορετικά “δένδρα” ύψους από 25 έως και 50 μέτρων, που λειτουργούν ως αγωγοί ψύξης για τα κοντινά θερμοκήπια, συλλέκτες όμβριων υδάτων, ενώ 11 απ’ αυτά είναι φωτοβολταϊκά συστήματα.
Το πάρκο φιλοξενεί 220.000 φυτά από όλες τις Ηπείρους, πολλά από τα οποία μέσα σε δυο τεράστιους θόλους, όπου διασφαλίζονται οι κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες. Μια σχεδιαστική καινοτομία είναι οι υψηλές γέφυρες (σ.σ. με ύψος όσο η Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι) που επιτρέπουν στους επισκέπτες να περιδιαβάζουν έχοντας μια καλύτερη θέα του πάρκου, το οποίο θα λειτουργεί ως τις δύο τη νύχτα και οι επισκέπτες θα έχουν την ευχέρεια να κάνουν τα βραδινά τους πικ-νικ, παίρνοντας βαθιές ανάσες δροσιάς σε μια χώρα που (λόγω τροπικού) βιώνει διαρκώς εξαιρετικά θερμές και υγρές ημέρες και νύχτες. Πηγή: Γραφείο τύπου ΤΕΕ
Ο τεράστιος αυτός θόλος, ένας από τους δυο με απολύτως ελεγχόμενο κλίμα, διαθέτει ένα καταρράκτη ύψους 30 μέτρων και φιλοξενεί περισσότερα από 130.000 τροπικά φυτά.
Η Κλιματική Αλλαγή …ζέστανε και πάλι το ενδιαφέρον για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων αποθεμάτων πετρελαίου στην Αρκτική, βόρεια της Αλάσκα. Καθώς οι πάγοι λιώνουν, οι ΗΠΑ αποφάσισαν – έπειτα από παύση 12 ετών, λόγω των τεχνικών και νομικών προβλημάτων – να παραχω-ρήσουν άδειες για ερευνητικές γεωτρήσεις πετρελαίου για την περιοχή στη αγγλοολλανδική Shell.
Μετά την καταστροφική διαρροή πετρελαίου από την εξέδρα Deepwater Horizon της ΒP στον Κόλπο του Μεξικού, την άνοιξη του 2010, η κυβέρνηση Ομπάμα είχε διακόψει τις επιχειρήσεις έρευνας στον αμερικανικό Βορρά. Για την άρση της απαγόρευσης επέβαλε αυστηρότερα κριτήρια για τις νέες αιτήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό η Shell κλήθηκε να παρουσιάσει σχέδια για την αντιμετώπιση διαρροής τρεις φορές χειρότερης από ό,τι σε προηγούμενες αιτήσεις για γεωτρήσεις, αλλά και να προβλέψει την εξάπλωση της πετρελαιοκηλίδας για διάστημα 30 ημερών (αντί για τρεις), όπως, επίσης, να προσδιορίσει τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει σε περίπτωση ατυχήματος. Παράλληλα η εταιρεία συμφώνησε να υλοποιήσει πρόγραμμα για την παρακολούθηση της φάλαινας μυστακοκήτους (Balaena mysticetus) από την 1η Αυγούστου.
Παρόλα αυτά, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν για εφιαλτικές επιπτώσεις σε περίπτωση διαρροής στα παγωμένα νερά, θεωρώντας ότι είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί μια μεγάλη πετρελαιοκηλίδα στην Αρκτική, ενώ υπογραμμίζουν πως τα οικοσυστήματα της περιοχής δεν είναι επαρκώς μελετημένα ώστε να καθοριστούν προτεραιότητες στα σχέδια έκτακτης ανάγκης. Κατά την οργάνωση για την προστασία των ωκεανών, Οceana, χρειάζεται να ολοκληρωθούν επαρκείς επιστημονικές μελέτες στην Αρκτική, με κόστος 20 εκατ. δολάρια το χρόνο και για διάστημα 5-7 ετών.
Πάντως, ακόμη κι αν οι έρευνες δώσουν θετικά αποτελέσματα, θα περάσει μια δεκαετία πριν αρχίσει η παραγωγή, σε μια περιοχή όπου η αμερικανική γεωλογική υπηρεσία USGS εκτίμησε το 2008 ότι υπάρχουν έως και 90 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, ποσότητα που αντιστοιχεί στο 13% των παγκόσμιων αποθεμάτων που είναι τεχνικά εφικτό να ανακτηθεί. Να σημειωθεί ότι η αμερικανική κυβέρνηση, από την πώληση αδειών έρευνας μόνο στη θάλασσα Τσούκσι της Αρκτικής, εισέπραξε 2,7 δισ. δολάρια ! Πηγή: Γραφείο Τύπου ΤΕΕ
